Julian Eugeniusz Kulski (ur. 3 marca 1929 r. w Warszawie, zm. 12 sierpnia 2021 w Waszyngtonie), syn Eugenii z d. Soleckiej oraz Juliana Spitosława Kulskiego, prezydenta Warszawy z ramienia Polskiego Państwa Podziemnego i rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie.
W czasie okupacji mieszkał na Żoliborzu. Od 1941 roku był członkiem konspiracji w szeregach ZWZ/AK jako ps. ,,Chojnacki” oraz ,,Goliat”. Następnie w batalionie ,,Baszta”, później na Żoliborzu w 9 Kompanii Dywersyjnej Armii Krajowej „Żniwiarz”. Uczestnik Powstania Warszawskiego na Żoliborzu, podczas którego został dwukrotnie ranny. Odznaczony Krzyżem Walecznych i srebrnym krzyżem za męstwo i odwagę w walce.
Po upadku Powstania Warszawskiego, trafił wraz z innymi żołnierzami Armii Krajowej do obozu jenieckiego Stalag XI-A Altengrabow. W maju 1945 roku obóz został wyswobodzony przez Amerykanów, po czym Julian E. Kulski przedostał się do Anglii. Tam też podjął naukę w szkole średniej Portora Royal School w Irlandii Północnej, a następnie rozpoczął studia architektoniczne w Oxfordzie.
Po trzech latach, za radą przyjaciela rodziny i wówczas swojego mentora Jana Nowaka-Jeziorańskiego, wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczął studia na wydziale architektury Uniwersytetu Yale, które ukończył w 1953 r.
W 1966 roku doktoryzował się na wydziale architektury Politechniki Warszawskiej. Pracował m.in. na Uniwersytecie Notre Dame, Uniwersytecie George’a Washingtona oraz Uniwersytecie Howarda w Waszyngtonie. Na przestrzeni swojej sześdziesięcioletniej kariery zawodowej koordynował ponad trzy tysiące projektów architektonicznych w USA i na całym świecie. Jako ekspert Banku Światowego nadzorował projekty związane ze szkolnictwem i kulturą, które były realizowane w Azji, Ameryce Południowej, Afryce i Europie.
W swojej karierze zawodowej prof. Julian Eugeniusz Kulski pełnił także funkcję dyrektora Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku oraz wykładał stosunki międzynarodowe na prestiżowej wyższej szkole bezpieczeństwa narodowego (Daniel Morgan Graduate School of National Security) w Waszyngtonie.
W 2004 r., na polski rynek wydawniczy trafiła także dwutomowa autobiografia Profesora Kulskiego pod tytułem ,,Dziedzictwo Orła Białego”. Publikacja została wznowiona w 2011 roku nakładem wydawnictwa Granmark.
W 2007 roku, prof. Julian E. Kulski odebrał z rąk Prezydenta Lecah Kaczyńskiego Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP
Kulisy swojego niezwykłego życia opisał na łamach kilku książek autobiograficznych wydanych w USA, Polsce i Brazylii – stanowią one jednocześnie podręczniki najnowszej historii Polski, zwłaszcza okresu II wojny światowej. W Stanach Zjednoczonych, jego książka pt. „Legacy of the White Eagle” jest podręcznikiem szkolnym do nauki historii w szkołach publicznych. W Polsce została wydana w 2012 roku pod tytułem ,,Julek Powstaniec”.
Najnowsza książka autorstwa Juliana E. Kulskiego pt. „The Color of Courage: A Boy at War: The World War II Diary of Julian Kulski” (wyd. Aquila Polonica, 2014) została przetłumaczona na portugalski i ukazała się w Brazylii pod tytułem ,,A Cor da Coragem. A Guerra de um Menino: O Diario de Julian Kulski na Segunda Guerra Mundial” (Edittora Valentina, 2016).
W 2017 roku, Prezydent Andrzej Duda odznaczył go także Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i kultywowanie polskich tradycji. Profesor Kulski został również uhonorowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych orderem ,,Bene Merito” za promowanie i wzmacnianie Rzeczypospolitej Polskiej na arenie międzynarodowej.
